• نمایش به صورت:
  • سطری
  • ستونی

ضدعفونی‌کننده‌ها: مزایا، معایب، انواع و ساختارها

 

ضدعفونی‌کننده‌ها موادی هستند که بر روی سطوح، اشیا و دست‌ها استفاده می‌شوند تا میزان میکروب‌ها و ویروس‌ها را کاهش دهند. این مواد می‌توانند به کنترل انتشار بیماری‌ها کمک کنند و سلامت افراد را حفظ کنند. در این مقاله به بررسی مزایا و معایب ضدعفونی‌کننده‌ها، انواع آن و ساختارها می‌پردازیم.

ضد عفونی کننده ها

 

در ادامه به برخی از مزایا و معایب ضد عفونی کننده ها اشاره میکنیم

مزایا

  • کاهش ریسک انتقال عفونت: ضدعفونی‌کننده‌ها با کاهش تعداد میکروب‌ها و ویروس‌ها بر روی سطوح، از انتشار بیماری‌ها جلوگیری می‌کنند.
  • سرعت و سهولت استفاده: بسیاری از ضدعفونی‌کننده‌ها به سرعت خشک می‌شوند و بلافاصله پس از استفاده اثر می‌گذارند. بنابراین، استفاده از آن‌ها برای تمیز کردن دست‌ها و سطوح بسیار آسان است.
  • قابلیت حمل و استفاده در مکان‌های مختلف: ضدعفونی‌کننده‌ها معمولاً در بسته‌بندی‌های کوچک و قابل حمل عرضه می‌شوند که امکان استفاده در مکان‌های مختلف را فراهم می‌کند.

معایب

  • عدم کشتن تمامی میکروب‌ها: برخی از ضدعفونی‌کننده‌ها نمی‌توانند تمام میکروب‌ها و ویروس‌ها را از بین ببرند و ممکن است باعث بروز مقاومت در برخی از میکروب‌ها شوند.
  • تاثیرات جانبی پوستی: استفاده مکرر از ضدعفونی‌کننده‌ها ممکن است باعث خشکی، تحریک و حتی آسیب به پوست شود.
  • مواد شیمیایی مضر: برخی از ضدعفونی‌کننده‌ها شامل مواد شیمیایی هستند که ممکن است برای سلامت افراد و و حتی محیط زیست مضر باشند.

 

 انواع مواد تشکیل دهنده ضدعفونی‌کننده‌ها

  • الکلی: ضدعفونی‌کننده‌های الکلی شامل اتانول، ایزوپروپیل الکل هستند. این مواد معمولاً برای میزان 60 تا 95 درصد در فرمولاسیون استفاده می‌شوند
  • آمونیوم کواترنری: موادی هستند که به عنوان عامل ضدعفونی‌کننده در محصولات تمیز کننده استفاده می‌شوند. این مواد می‌توانند ضد باکتری، قارچ و ویروس باشند اما نسبت به ضدعفونی‌کننده‌های الکلی اثربخشی کمتری دارند.
  • هایپوکلریت سدیم: ماده‌ای است که در سفید کننده‌ها و ضدعفونی‌کننده‌های خانگی استفاده می‌شود. این ماده اثرات ضد باکتری و قارچ دارد ومی تواند برخی از ویروس‌ها را نیز از بین‌ ببرد.
  • ترکیبات یدی: به عنوان یک عامل ضدعفونی‌کننده که در محلول‌های پزشکی و دندانپزشکی استفاده می‌شود. این مواد توانایی کشت باکتری‌ها، قارچ‌ها و برخی از ویروس‌ها را دارند.

نکات مهم در هنگام خرید

ضدعفونی کننده‌ها، محصولاتی هستند که برای کاهش ریسک ابتلا به عفونت و پاکسازی محیط استفاده می‌شوند. در زمان خرید ضدعفونی کننده‌ها، به نکات زیر توجه کنید:

  1. مراجعه به منابع معتبر: برای خرید ضدعفونی کننده، بهتر است از منابع معتبر و قابل اعتماد خرید کنید. این منابع می‌توانند فروشگاه‌های معتبر، داروخانه‌ها، پزشکان و یا سایت‌های اینترنتی معتبر باشند.
  2. بررسی محتوای مواد شیمیایی: اگر قصد دارید ضدعفونی کننده‌ای را خریداری کنید که دارای مواد شیمیایی باشد، بهتر است محتوای این مواد را بررسی کرده و از موادی که برای شما مضر هستند، خودداری کنید. همچنین بهتر است از محصولاتی که حاوی الکل ایزوپروپیلیک و الکل اتانول هستند، استفاده کنید، زیرا این مواد به عنوان ضدعفونی کننده‌های اصلی شناخته شده‌اند.
  3. توجه به روش استفاده: هنگام خرید ضدعفونی کننده، بهتر است روش استفاده این محصول را بررسی کنید و در صورتی که نیاز باشد، ابتدا راهنمایی توصیه شده را بخوانید. برای مثال، برخی از ضدعفونی کننده‌ها برای استفاده بر روی پوست بدن و برخی دیگر برای پاکسازی سطوح غیر قابل جذب هستند.
  4. بررسی تاریخ انقضا: قبل از خرید ضدعفونی کننده، بهتر است تاریخ انقضای آن را بررسی کنید و از خرید محصولاتی که تاریخ انقضای آن‌ها گذشته است، خودداری کنید.
  5. توجه به برچسب‌های اطلاعاتی: برچسب‌های اطلاعاتی روی بسته‌بندی ضدعفونی کننده ممکن است شامل اطلاعاتی مانند نحوه استفاده، ترکیبات، تاریخ انقضا و شماره ثبت دارو باشد. بررسیاین برچسب‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا اطمینان حاصل کنید که محصولی که خریداری می‌کنید، ایمن و مطابق با استانداردهای لازم است.
  6. انتخاب محصولات با استانداردهای بین‌المللی: برخی از ضدعفونی کننده‌ها در کشورهای دیگر تولید می‌شوند و استانداردهای بین‌المللی را دارند. انتخاب محصولاتی با استانداردهای بین‌المللی، مطمئن‌تر و ایمن‌تر خواهد بود.
  7. استفاده متعادل: استفاده متعادل از ضدعفونی کننده‌ها می‌تواند بهترین راه برای کاهش ریسک ابتلا به عفونت و پاکسازی محیط باشد. برای مثال، استفاده بیش از حد از ضدعفونی کننده‌ها ممکن است باعث آسیب به پوست و سطوح مختلف شود و همچنین باعث مقاومت بیشتر باکتری‌ها و ویروس‌ها در برابر ضدعفونی کننده‌ها شود. به همین دلیل، بهتر است از مقادیر معقول و توصیه شده استفاده کنید و در صورت نیاز، با پزشک یا کارشناس بهداشت مشورت کنید.
ضد عفونی کننده
 

نحوه ساختار ضدعفونی کنندگان

1 – جلوگیری از انتشار میکروب‌ها: ضدعفونی‌کننده‌ها با ایجاد یک لایه محافظ بر روی سطوح از انتشار و رشد میکروب‌ها جلوگیری می‌کنند.

2 – اکسیداسیون: ضدعفونی‌کننده‌هایی مانند هایپوکلریت سدیم، با اکسیداسیون پروتئین‌های میکروب‌ها به آن‌ها آسیب می‌رسانند و در نتیجه به از بین بردن آن‌ها کمک می‌کنند.

3 – تخریب دیواره سلولی: برخی از ضدعفونی‌کننده‌ها مانند آمونیوم کواترنری با تخریب دیواره سلولی میکروب‌ها، آن‌ها را از بین می‌برند.

4 – تغییر ساختار پروتئین‌ها: موادی مانند الکل و ترکیبات یدی با تغییر ساختار پروتئین‌های میکروب‌ها، عملکرد آن‌ها را مختل کرده و در نتیجه به کشت آن‌ها کمک می‌کنند.

 

 

ضدعفونی‌کننده‌ها ابزارهای مؤثری برای کنترل انتشار بیماری‌ها و حفظ سلامت افراد هستند. با این حال، استفاده‌ی بی‌رویه از آن‌ها می تواند باعث بروز برخی مشکلات شود. در این مقاله سعی کردیم به مزایا و معایب، مواد تشکیل دهنده و ساختار ضد عفونی کننده ها اشاره کنیم.‌